Engleski magazin FourFourTwo (4-4-2) odabrali su 20 najboljih timova u istoriji fudbala.Pored pravila da se klub može samo jednom pojaviti na listi, izabrali su ekipe koje su pored
značajnih trofeja posjedovale i očiglednu auru, stil, kao i neosporan
uticaj na buduće generacije.
Od kraljeva katanaća do najboljih
eksponenata totalnog fudbala, medju njima je svoje mjesto nasla i generacija Intera 1962-1967 godine. 3 Serije A, 2 Kupa šampiona, 2 Interkontinentalna kupa.
Ovo je tim koji je definisao našu predstavu o italijanskom fudbalu. Famozni Argentinac
Elenio Erera uprkos raširenom mišljenju nije izmislio „katanaćo“. U stvari, „instalirao“ ga je Austrijanac
Karl Rapan nekoliko godina ranije. Ipak,
Erera je modifikovao, usavršio i usvojio tu verziju; 5-3-2 sa liberom iza odbrane i bekovima koji „lansiraju“ brze kontra napade.
Erera je u Inter stigao iz Baselone 1960. i uveo u
ovaj klub radikalne mjere i nove taktičke zamisli. Ubrzo je počeo da
sprovodi stroga nutricionistička pravila, zabranio je alkohol i
cigarete, i uveo tzv.
ritiro, pravilo da se igrači povlače na
seoska imanja od četvrtka do nedelje kada bi se igrali mečevi. Njegovi
rituali pripreme i motivacije igrača postali su legendarni. Čak je preko
cijelog terena na treninzima postavljao banere sa motivacionim sloganima.
„klasa + priprema + inteligencija + fizička spremnost = titula“. Sa
banerima ili bez njih, efekta je svakako bilo. Tri puta bili su prvaci
Serije A, osvajali su Kup šampiona 1964. i 1965, a u finale
najprestižnijeg takmičenja ušli su i 1966. i 1967. Ovaj fantastičan tim
dobio je epitet „
Ererine bebe“ a „bebe“su bili „čistač“
Armando Piki, stameni bekovi: Odlaskom
Erere u Romu završena je zlatna era ovog tima, a Argentinac je u tom trenutku postao najplaćeniji trener na svetu.
Tim: Sarti, Piki, Burgnič, Bedin, Gvarneri, Faketi, Žair, Luis Suarez, Korzo, Peiro, Macola.
.jpg)
